Is een vraag die ik mezelf best wel vaak stel. Ik vind onwijs veel dingen best wel leuk, maar heb niet bij iets specifieks van hè dat lijkt me nou gaaf om daarmee aan de gang te gaan. Herkenbaar probleem of ben ik de enige?

Laatst had ik een cursus Wat wil je nou echt. Ik hoopte dat dit me een soort van opgeruimd hoofd zou geven, structuur en een helder beeld van waar ik naartoe wil. Ik kwam eruit met een aantal inzichten en het besef dat ik nog helemaal niet heel ver in de toekomst kan en wil kijken. De vraag was om te visualiseren een maand van nu, een half jaar van nu, anderhalf jaar van nu, vijf jaar van nu en te bedenken waar je dan stond, met welke mensen, wat je deed, hoe je woonde, enzovoorts. Ik kwam niet verder dan een half jaar.

Het is voor mij dus belangrijk om te doen wat op dit moment goed is om te doen voor mij en waar ik energie en plezier uithaal. Ik realiseerde me naar aanleiding van een oefening dat ik heel veel dingen aan het doen ben en met heel veel dingen bezig ben, die op dit moment nog helemaal niet belangrijk zijn. Kijk bijvoorbeeld naar de behoeftepiramide van Maslow, zie plaatje. Wellicht ken je hem al wel, maar even in het kort: als je een laag niet hebt voltooid, kan je ook niet verder met de volgende.
In ieder geval, we maakten een lijst met dingen die je moet doen van jezelf, anderen in je omgevingen, door bepaalde verwachtingen, enzovoorts. Hierbij begin je iedere zin met ‘ik moet’. Deze lijst lees je hardop voor, ik dacht toen bij mezelf ‘Jemig, ik moet echt best wel veel’. Nu ga je de lijst af en kijk je naar welke ‘moet’ je zou kunnen vervangen door ‘mag’. Dit doe je en weer lees je je lijst hardop voor. Ik dacht toen ‘Ik mag eigenlijk ook wel veel’. Nog een keer ga je de lijst af en kijk je welke ‘moet’ of ‘mag’ je kan veranderen in ‘wil’. Na het nogmaals hardop lezen van mijn lijst dacht ik ‘Ik wil ook echt wel heel veel’.
IK MOET:
Afstuderen. Ik ben nog steeds bezig met afstuderen. Die scriptie moet alleen nog af en goedgekeurd worden. Ik heb hem al een keer ingeleverd, maar helaas kreeg ik hem terug met het bericht dat deze nog niet voldoende was. Nu probeer ik mezelf zo ver te krijgen om verder te gaan en het af te maken.
Werk. Ik heb nog steeds geen baan. First things first: scriptie af. Daarnaast bestaat het plan om in september te gaan reizen met mijn zusje en onze Indonesische roots op te zoeken – ik weet het, niet te zien – wat niet zo handig is als je een full time baan hebt. Dit neemt niet weg dat ik nog zeker aan het rond kijken ben, want zeg nou zelf: als je droombaan zich aandient, wil je die met beide handjes naar je toe kunnen halen en deze nooit meer los laten.
Woning. Ik woon nog steeds bij mijn ouders. Inmiddels begin ik langzaam een beetje gek te worden, maar zie punt één en twee en je snapt waarom ik hier woon. Neemt niet weg dat ik hele lieve ouders heb, maar ik kijk er gewoon naar uit om weer mijn eigen plekje te hebben.
Sport. Ik ga nog steeds veel sporten. Wat eerst als afleiding diende, werkt niet meer als afleiding. Desalniettemin merk ik dat het absoluut goed is voor je hoofd en dat ik makkelijker de dag door kom als ik wel ga sporten. Als ik niet ga, ga ik meestal een flink stuk lopen om toch die beweging te hebben. Ik ging overigens bijna altijd lopend – is ongeveer twintig minuten – inmiddels pak ik de auto, want die staat tegenwoordig lekker dichtbij. Nadeel van in het centrum wonen.
Voeding. Ik let op mijn voeding en wat ik binnen krijg. Ik merk wel dat ik minder controle heb over mijn porties nu we allemaal hetzelfde eten thuis. Ik kook en ik kook best wel lekker, al zeg ik het zelf. Het is makkelijker om een van te voren afgewogen en afgemeten maaltijd te hebben die je op eet, dan om allemaal uit dezelfde pan te eten. Tenminste, in het laatste geval overeet ik me sneller. Daarnaast merk ik dat ik mezelf de laatste tijd iets vaker laat gaan: een zakje chips, een halve reep chocola, beetje snoepen hier, beetje snoepen daar. Eigenlijk een beetje emotie-eten. Het is niet erg, want ik kom niet aan, maar als ik heel eerlijk ben, komt mijn manier van eten niet meer volledig overeen met de doelen die ik heb.
Ik kwam tot de conclusie dat de dingen die ik moet een extrinsieke motivatie hadden en verwachtingen waren van bijvoorbeeld mijn omgeving. De dingen die ik mag hoeven niet per se en de dingen die ik wil, kwamen vanuit mijn eigen intrinsieke motivatie. Daar hoorden dus ‘ik wil mijn scriptie afmaken’, ‘ik wil leuk werk hebben’, ‘ik wil een eigen plek om te wonen’, ‘ik wil sporten en volleyballen’ en ‘ik wil gezond eten en op mijn voeding letten’. Plus nog wat andere dingen, maar voor mij waren dit de belangrijkste.
DUS FOCUS:
Afstuderen. Doen, het is tijd, het is mooi geweest. Tijd om de soort van veilige omgeving af te ronden en verder te gaan. Ik ga de puntjes op de i zetten en zorgen dat ik dat papiertje haal. Ik heb een onwijs leuke studententijd gehad, maar ik ben er al zo lang uit, omdat ik ging werken dat ik eigenlijk al geen student meer ben. Neem er afstand van en fiks die shit!
Werk. Ik schreef op ‘Ik wil leuk werk’, niet ‘Ik wil werk’. Dus dit is voor mij op het moment geen prioriteit. Daarom werk vinden op een laag pitje zetten en zorgen dat punt afstuderen wordt afgerond. Ook is het belangrijk voor me duidelijk te krijgen of de reis doorgaat en wanneer, want dan kan ik bepalen wat voor werk ik zoek.
Woning. Heb ik nu geen invloed op. Zolang punt afstuderen niet is afgerond, heb ik geen tijd om punt werk te doen, wat betekent dat ik geen geld heb om een woning te betalen. Simpel. Buiten dat, als ik inderdaad ga reizen, heb je niet zo veel aan een woning waar je niet bent en al het geld dat ik komende maanden zou verdienen hoeft dan niet aan een woning worden uitgegeven. Nog even volhouden dus!
Sport. Lekker blijven doen. Is belangrijk voor me en mijn hoofd en lichaam voelen zich nog steeds aanzienlijk beter op dagen dat ik ga sporten. Buiten dat ik het ook een mogelijkheid en geeft het ruimte om even van huis weg te gaan.. Overigens is het ook een vorm van de structuur waar ik zo naar op zoek ben, ik werk met een schema.
Voeding. Belangrijk voor me. Ik voel me beter als ik goed eet en niet te veel snaai. Ongezond eten is oké, zolang het maar geen vreetfestijn wordt. Rustig aan en met mate. Wat ook zou kunnen helpen tegen te veel eten, is langzamer eten. Kleinere hapjes. Of juist kleinere porties waardoor je vaker op kan scheppen. Iemand nog andere tips? Hoe doen jullie dit?