We zijn nu ruim een maand in Azië. Hoe is dat? Nog steeds een beetje onwerkelijk eigenlijk. We zien zoveel mogelijk en zijn het erover eens dat we dat ook moeten doen, omdat het anders (onverwachts) moeilijk is om je dagen door te komen. Dagen lijken dan ineens langer. Thuis is het af en toe juist heerlijk om een dag niets te doen en een beetje te rommelen. Hier kan dat eigenlijk niet. Niet omdat we het niet willen, maar het kan echt niet. Er zijn geen dingen om te rommelen. Eén keer je backpack herinpakken is geen dagtaak en heel veel meer heb je niet te doen. Daarnaast wil je natuurlijk ook niet het gevoel hebben als je ergens anders heen gaat, dat je iets hebt gemist.
Inmiddels zijn we een week in Maleisië en ik moet zeggen dat dit voor mij wel een beetje een verademing is na Sulawesi. Het was op Sulawesi echt heel mooi en we hebben echt onvergetelijke dingen meegemaakt en ook onwijs genoten, maar het is ook wel prettig om wat minder aangestaard of nageroepen te worden. “Hey mister, mister” word je op een gegeven moment wel zat en niet alleen omdat het je bijna zou doen twijfelen of je wel een meisje bent.
Maleisië is touristischer en meer ingericht op backpackers dan Sulawesi was. Dus meer (betaalbare) hostel. Ook spreken ze vaak goed Engels, op Sulawesi was het af en toe heel lastig om duidelijk te maken wat je wilde en op een gegeven moment geef je dan ook maar op in plaats van het nog een aantal keer tevergeefs te proberen. Er zijn hier veel import-Maleisiërs en ik denk ook dat daarom veel Engels wordt gesproken, bindt me hier echter niet op vast. Er zijn in de grotere steden veel (voor ons) bekende winkels, in Kuala Lumpur was het overigens zo ‘westers’ dat je ineens veel minder het gevoel hebt dat je in Azië bent. Het Azië-gevoel kwam in Georgetown wel weer terug.
Tripadvisor is voor eten echt mijn grootste vriend. Natuurlijk stap ik ook wel eens ergens gewoon naar binnen, omdat het lekker ruikt of vraag ik aan locals waar je lekker kan eten, maar Tripadvisor is echt heel fijn als je specifiek ergens zin in hebt. Tot nu toe hebben we al redelijk wat keukens kunnen afstrepen, onder andere Maleis, Indonesisch, Indiaas, Japans, Chinees, Thais, Vietnamees, Kantonees en er komen zeker nog aanvullingen! Aziaten zijn verzot op zoetigheid en je kan bijna om de 50 meter wel koekjes, gebakjes, donuts, taart, ijs, wafels of andere zoetigheden halen en ook allemaal heerlijke gekke smaakjes.
Ik heb eigenlijk niet echt heimwee zo na een maand en dat verbaasde me. Af en toe verlang ik wel naar dingen van thuis of naar bepaalde personen. Ik vind het hier echt heerlijk, maar soms heb ik heel veel zin in die kleine dingetjes. Zoals met een dekentje en een kop thee op de bank, lekker zelf koken, een beetje rommelen… Niet eens per se mijn eigen bed of zo, maar wel mijn douche en vooral het niet meer leven uit een rugzak kijk ik naar uit. Ook heb ik heel erg de behoefte om straks thuis te “ontspullen”. Als ik terug ben, ga ik verhuizen en ik heb echt zin om zo min mogelijk spullen te hebben dan. Een goede uitwerking van het leven uit een backpack?
Benieuwd waar ik op dit moment ben? Volg mijn reis ook via Polarsteps.