Een dag in Georgetown

Zoals ik al eerder schreef, zijn Coco en ik al ruim een maand op reis. We zijn ook 24/7 bij elkaar tijdens deze reis. We bedachten dat het misschien goed was om even een dagje zonder elkaar door te brengen. Zo gezegd, zo gedaan. We besloten zaterdagavond dat we zondag even zelf op pad zouden gaan. Dus ging ik die avond eens kijken wat ik allemaal wilde gaan doen in Georgetown.

Mocht je een keer in Maleisië zijn en je overweegt om naar Georgetown te gaan: doen.

Vanuit Kuala Lumpur gaat er meerdere keren per dag een bus heen en ook weer meerdere keren per dag kan je terug. Het is ongeveer 6u met de bus (ook hierin zijn onze gedachten wel veranderd... 6u rijden is echt dichtbij) van Kuala Lumpur Sentral naar Penang Bus Terminal. Dan moet je nog even met een bus naar Georgetown. Als je op tijd bent, is een vliegtuig misschien zelfs goedkoper.

Ontbijt

Ik ging ontbijten bij “Every Fresh Juice & Smoothie Bar”. Het bleek dat Coco hier ook wilde ontbijten, dus hebben we dat toch maar even samen gedaan, want anders is het raar. Anyway, ik haalde een heerlijke smoothiebowl voor RM 15, dit is omgerekend ongeveer €3,-. Je kiest een bowl van het menu of je kan er zelf eentje samenstellen met fruit en granola. Je krijgt er een karafje water bij, dus drinken hoeft niet per se. Bovendien heb je zo je eerste fruit al binnen voor de dag. Het valt mij heel erg op dat (tegen verwachting) groente en fruit moeilijk te krijgen zijn, duur en niet standaard bij een avondmaaltijd. Hoe de bevolking haar vitamines binnen krijgt? Ik heb werkelijk waar geen idee.

Een andere aanrader is "Yin's Sourdough Bakery" niet verschrikkelijk duur en redelijke koffie. Ik at hier heerlijke wentelteefjes van verse zuurdesem en met gebakken banaan. Ook haalden we voor de terugweg cinnamonrolls, vers uit de oven, niet te zoet en ook niet zo'n verschrikkelijke aanslag op je portemonnee. Een goede als tussendoortje of misschien op een bankje als lunch.

Koffie

Koffie is in Maleisië niet heel goedkoop, maar als je een goede koffiebar te pakken hebt, echt heel lekker. Een espresso is (als hij goedkoop is) ongeveer RM 7, wat ongeveer €1,50 is. Ik had op Tripadvisor gekeken en kwam uit bij “Coffee Addict”, klonk wel alsof het bij me zou passen. Het zit een beetje in een uithoek van Georgetown, maar zo krijg je wel de kans om lekker een beetje door Chinatown te slenteren. Ze hebben lekkere koffie en een hele fijne vibe. Ik heb er aan een tafel gezeten en heb een beetje zitten lezen en kreeg de kans om een beetje af te koelen. De koffie is erg lekker en je krijgt een glas water (met sinaasappel) bij je koffie dat wordt bijgevuld als het leeg is. Ik denk dat ik hier ongeveer 2 uur gezeten heb.

Een paar dagen later kwam ik met Coco terug, want die was wel benieuwd, toen wisten ze nog wat ik had gedronken. Vind ik ook altijd prettig. Ik heb toen met haar een grilled cheese jalapeno bacon gedeeld, een tosti met jalapeno’s en bacon, echt super lekker! Dus voor lunch kan je hier ook goed terecht. Note: laatste order om 15:00 uur.

Streetart/Lunch

Na mijn koffie ben ik richting de streetart van Georgetown gelopen. Er zitten heel veel leuke, grappige en mooie dingen tussen en soms moet je goed zoeken om het te vinden. Het komt overal tevoorschijn. Tijdens het kijken, kwam ik talloze leuke en kleurrijke winkeltjes tegen om in te neuzen.

Ik merk dat ik hier met de hitte meestal pas lang na het ontbijt weer trek krijg, dus meestal haal ik iets klein bij de supermarkt met wat te drinken. Of bij een kraampje op straat of een restaurantje aan de weg waar het het lekkerste ruikt...

Bezienswaardigheden

Na het rondje streetart (dat overigens eigenlijk nooit is gestopt, omdat je het steeds weer tegenkomt) ben ik gaan kijken bij de Kapitan Keling Moskee, de Goddess of Mercy Temple en bij St. George’s Anglican Church. Deze zitten op zo’n 400 meter naast elkaar. Hele andere gebouwen, hele andere happenings en heel tof om dat zo bijna naast elkaar te zien. Überhaupt zijn er in dat gedeelte heel veel tempels, kerken en moskeeën te vinden.

De Moskee was heel bijzonder. Ik liep tamelijk onzeker richting de ingang, want ik wist niet wat ik kon verwachten of hoe er gereageerd zou worden en of ik überhaupt naar binnen zou mogen. Dit gevoel verdween direct toen de meneer bij de ingang zei "welcome my friend, please enter". Dit was eigenlijk tegen mijn verwachtingen in. Ik werd rondgeleid door deze meneer en hij heeft een heleboel over zijn geloof verteld, ook in relatie met de huidige situatie rondom de islam en ik merkte dat er in dit gesprek heel veel wederzijds respect was. Het was heel bijzonder om hier te kunnen zijn.

Vervolgens liep ik door naar de Goddess of Mercy Temple waar een heleboel mensen waren, buiten en binnen, wat mij eigenlijk een beetje afschrok. Er stonden meerdere kraampjes omheen waar je onder andere kaarsen en wierook kon kopen. Er waren meerdere plekken waar je zo'n kaars of wierook kon aansteken. Het was druk en veel mensen waren bossen wierook aan het aansteken dus er was een vrij heftige geur. Ik ben niet naar binnen gegaan door de drukte.

Wat mij als eerste opviel aan St. George's Anglican Church, was dat hij zo onwijs wit was. Helaas was hij niet open (terwijl het zondag was, vreemd) en kon ik niet naar binnen.

De streetart is zoals ik al schreef overal in het centrum te vinden. Er zijn interactieve dingen zoals op onderstaande foto en er wordt door middel van streetart bijvoorbeeld ook uitgelegd waar bepaalde straatnamen vandaan komen. Wij logeerden bijvoorbeeld in de Rope Walk Street en die naam komt van dat er vroeger hier op straat touwen werden gemaakt. Soms moet je echt even goed zoeken, want niet alles staat op de kaart aangegeven, maar het is een mooie beloning. Ik heb echt hele mooie en grappige dingen gezien. Wat ik bijzonder vind, is dat er niet over alle graffiti en kunstwerken heen wordt gekalkt zoals in Nederland. Daarnaast wordt er vaak heel slim gebruik gemaakt van de omgeving, een doorgang wordt als mond gebruikt of een boom bijvoorbeeld als haar.

Avond

In de avond eten we wel weer samen en hebben we elkaar ook weer wat te vertellen, want we hebben allebei dingen gezien die de ander niet heeft gezien! Na vier avonden eten in Georgetown is mijn favoriet denk ik Red Garden. Dat is een soort foodcourt waar allemaal stalletjes zijn met in het midden onwijs veel tafels. Je kiest een tafel waar iemand gaat zitten, je loopt naar een stalletje, bestelt en geeft het tafelnummer door. Vervolgens komen ze het naar je tafel brengen. Tip: leuk om met veel mensen heen te gaan, want dan kan je veel proeven! Hierbij ook, ik ging onwijs op mijn gevoel en vooral op mijn neus af. Werkt heel goed!

Conclusie

Georgetown is een stad waar je heerlijk rond kan lopen. Ik heb genoten van het eten, het weer en van het dwalen door de stad. Ik zou zeker nog een keer terug willen om wat meer van de local cuisine te proberen. Je kan hier in ieder geval een hele dag alleen maar eten en dan heb je nog niet alles gehad. Als je eten zoekt of wat leuks om te doen ga gewoon lopen, je komt er wel.

Wil je zien waar ik me precies bevind? Volg mij ook via Polarsteps!