Stiekem vind ik het best wel eng en spannend om dit met jullie te delen, maar ik doe het toch. Ik deel een terugblik op mijn 2018. Een jaar waarin echt mega veel is gebeurd. Het begon voor mij niet zo leuk en het liefste zou ik willen dat alles nog zo was zoals in 2017 gewoon om mezelf een hoop pijn en verdriet te besparen, maar aan de andere kant heeft het er wel voor gezorgd dat ik sta waar ik nu sta en daar ben ik heel dankbaar voor.
De aanloop van mijn 2018 begon eigenlijk al rond oktober/november 2017. In november eindigde mijn relatie van ruim vijf jaar samen en ruim een jaar samenwonen. Een halve maand later werd mijn contract op werk niet verlengd en ik was nog bezig met afstuderen wat heel veel tijd, pijn en moeite kostte. Dus geen vriend, geen geld, geen huis en nog die school die moest worden afgemaakt. Per 1 januari 2018 zou ik dus ook weer bij mijn ouders gaan wonen. Ik hou van ze en ze zijn super lief, begripvol en echt een onwijze steun geweest, maar het was natuurlijk verre van ideaal. Ik zat in de put en niet lekker in mijn vel, omdat mijn leven op een niet zo subtiele manier onder mij vandaan was getrapt.
Een zoektocht
Ik was op zoek naar structuur, naar vastigheid. Dit vond ik in sporten en voeding (zie blog over Geluksfactor 10). Ik hield me ongeveer aan het eetschema en volgde mijn eigen workoutschema: vier keer fitnessen en twee keer volleybal per week. Echt afvallen deed ik niet, omdat ik het eetschema als basis gebruikte en niet precies volgde, maar dat was ook niet de insteek. Ik vond daar een soort structuur in, maar genoot niet echt van de dingen die ik deed. Uitgaan vond ik bijvoorbeeld niet leuk, hoewel ik wel ging.
Ik besloot dingen eens anders aan te pakken dan normaal. Ik ben geen prater en zal niet snel persoonlijke dingen delen en het gaat altijd goed met mij. Niet omdat het zo is of omdat ik me anders voor wil doen dan ik ben, maar omdat het altijd goed met me gaat en ik het moeilijk vind om dergelijke dingen te delen. Ik praatte met iedereen die ernaar vroeg, wat totaal tegen mijn natuur in druiste, maar zoals ik al zei: ik wilde dingen eens anders doen dan normaal, want zoals ik het normaal zou doen werkte ten slotte ook niet. Ik wilde kijken of dit voor mij zou werken, het maakte toch allemaal niet meer uit.
Aruba
In februari 2018 ging ik naar Aruba. Een vakantie die ex-vriend en ik in september al hadden geboekt. We zouden vrienden opzoeken. Annuleren kon niet en omboeken naar een andere naam kostte meer dan een nieuw ticket, dus de keuze was gaan of het geld kwijt zijn. Ik ging. Ik heb gehuild, ik ben teleurgesteld, ik heb dingen gedaan die ik normaal niet zou doen, ik ben letterlijk in het diepe gesprongen en ik heb uiteindelijk ondanks alles toch genoten. Af en toe voelde ik me alleen, want het was een eerste soort van solo-reis die niet solo was bedoeld en ik was daar niet goed op voorbereid. Gelukkig heb ik het uiteindelijk best wel fijn gehad.
Na Aruba voelde het alsof ik in een soort gat viel. Het was echt allemaal klaar. Het besef was er alleen nog niet helemaal.
Wat wil ik nou echt?
Eerder had mijn zusje gevraagd of ik mee wilde naar een cursus ‘wat wil je nou echt’ van Enthousiaste Mensen. Op Aruba besloot ik mee te gaan, want het zou geen kwaad kunnen. We gingen naar de cursus. Hoe ik dat heb ervaren lees je hier. In het begin begin liep alles vrij soepel, maar er kwam snel naar voren dat ik echt moeite had met los laten en voor mezelf kiezen. Van te voren was ik niet van plan het te hebben over mijn relatie, maar het was eigenlijk onvermijdelijk dat dit toch naar voren zou komen. Na een aantal opdrachten en oefeningen bleek dat ik het echt los moest gaan laten als ik verder wilde komen. Ik kon mezelf niet eens voorstellen hoe september 2018 eruit zou zien en waar ik zou staan, laat staan over één, vijf of zelfs tien jaar. Ik moest mijn leven gaan leiden en gaan doen wat ik wilde en waar ik van geniet.
En toen?
Makkelijker gezegd dat gedaan ja. Hoe pak je dat aan? Geen idee. Ik ben begonnen met de dingen aan te pakken waar ik wel invloed op heb. Ik ging terug naar mijn oude werk: weer de horeca in. Ze hadden een wijnbar geopend en ik zou daar kunnen werken. Ik had geen idee dat ik dat werk zo mistte. Daarnaast zou ik op reis gaan, mijn zusje en ik hadden tijdens de cursus besloten dat we nu moesten gaan als we nog naar Azië wilden. In de herfst zouden we onze roots op gaan zoeken en we zouden nog meer gaan bekijken. Ik ging verder met sporten, maar meer gericht op groei van mijn energielevel. Hoe je dat doet? Geen idee, maar wat ik deed werkte. Ik ging weer koken en recepten bedenken. Heel veel, mijn ouders kwamen om in het eten. Ik vond ook plezier in fotograferen en begon heel veel te lezen en te proberen. Ik deed wat ik wilde en genoot hiervan, omdat het was wat ik wilde doen en hoe ik dat wilde doen.
Op reis
Ik ging op reis met mijn zusje. Drie maanden naar Azië. Hier zijn mijn zusje en ik zo veel closer geworden. Natuurlijk kan ik haar af en toe nog steeds achter het spreekwoordelijke behang plakken, maar ik had nooit gedacht zo veel bijzondere momenten en plekken met haar te mogen delen. Ook heb ik over mezelf geleerd. Dat ik naar mijn hoofd, mijn lichaam en vooral naar mijn hart moet luisteren en waar ik behoefte aan heb. Als je meer wil lezen over onze reis, kan je dat lezen via mijn andere blogs.
Tot slot
Ik ben er nog niet helemaal, maar ik ben op dit moment dankbaar dat dingen zo zijn gelopen. Ik ben dankbaar voor de dingen die ik kan en mag doen en meemaak. Ik ben op de goede weg en voor mij is het belangrijk om meer voor mezelf te kiezen. Als je begint met voor jezelf te zorgen, voel je je beter, zie je er beter uit en je trekt het positieve aan. Mijn focus voor 2019: balans. Alles komt goed.
Comentarios